Si Aling Rosa ang nanay ni Pinang. Mahal na mahal ni Aling Rosa ang kanyang anak
Aling Rosa
Si Aling Rosa ay naglilinis ng bahay at si Pinang naman ay kakauwi lang galing sa palaruan
Kaya walang nagawa si aling Rosa kundi ipag patuloy ang paglilinis ng bahay, at si Pinang naman ay sa sobrang pagod sa paglalaro ay nakatulog sa kanyang higaan
Pero inay pagod din ako galing sa laruan
Pinang anak tulungan mo nga ako maglinis ng bahay at parang sumasama ang aking katawan
Nang magising si Pinang ay magtatakip silim na kaya agad siyang lumabas ng silid upang hanapin si aling Rosa at nakita niya itong tulog sa kwarto ng kanyang ina
At mabilis namang sumunod si pinang at nag salang siya ng lugaw, ngunit sa kanyang pag lalaro ay nakalimutan na niya na my lugaw siyang niluluto, Kaya nanikit ito sa palayok at nasunog. Nag Pasensya nalang si aling Rosa, napagsilbihan naman siya kahit papaano ng kanyang anak.
Anak mataas ang lagnat ko at masakit ang aking katawan, maaari mo ba akong ipag- lugaw
Inay.. inay..
Dahil alam niyang galit ang kanyang ina ay dinalang umimik si Pinang at naisip din niya na my pag kakamali siya, kaya nag paalam na siya sa kanyang ina upang hanapin ang sandok.
Umabot ng matagal ang sakit ni aling Rosa kaya napilitan si pinang na gumawa ng mga gawaing bahay. Isang araw sa kanyang pagluluto hindi niya makita ang posporo kaya itinanong niya ky aling Rosa kung nasaan ito. Nang sumunod na araw naman ay sandok naman ang kanyang hinahanap sa kanyang ina.
Naku Pinang, sanay magkaroon ka ng maraming mata at nang makita mo ang lahat ng mga bagay at hindi ka tanong ng tanong sa akin
Nay alam niyo po ba kung saan nakalagay ang sandok
kinagabihan ay tinatawag ni aling Rosa si Pinang ngunit walang sumasagot, kaya napilitan siyang bumangon at nag handa ng pagkain.
Pagkaraan ng ilang araw ay magaling na si aling Rosa subalit ganundin katagal nawawala si Pinang
Pinang... Pinang...
Biglang naalala ni aling Rosa ang huli niyang sinambit sa kanyang anak na si Pinang at sabay ang pag agos ng napakaraming luha sa kanyang mga mata, at laking pagsisi niya dahil sa tumalab ky Pinang ang kanyang mga winika.
pumunta si Aling Rosa sa mga kalaro ni pinang at pati sa mga kapit bahay ay ipinag tanong niya ito. subalit walang makapag sabi o makapag turo kung nasaan si Pinang. At malungkot siyang umuwi patungo sa kanilang tahanan ng matanaw niya ang isang napakagandang halaman na noon lamang niya nakita ang ganung klaseng halaman.