nagising ako at nakita ko si thunder sa aking tabi sobrang saya ko dahil akala ko ay mawawala nasiya,ang sabi ng doctor ay makakatulong ang paglakad lakad sakanya upang bumaliksa dati ang kanyang lakas
ginala ko siya sa park upang magpagaling,bigla siya tumakbo at dinaan ako sa lake at umupo duon
hindi ko alam ang nangyayari,umiyak ako at nawalan ng malay
pinanood namin ang paglubog ng araw,sa paglubog nito may napansin akong kakaiba,unti unting naglaho si thunder,nakatingin ito sa akin na parang nagpapaalam
muli ako nagising,at unti unti ko naintindihan na,ito ay panaginip lamang,hindi nakasurvive si thunder sa operasyon at namaalam ito
binisita ko ang puntod nito at kinuwentihan sa mga nangyari matapos ang limang buwan,sinabi ko na maayos ako at patuloy na nagpapagaling,meron ng nahanap na gamot ang mga doctor,sana ay palagi niya akong bantayan,sana ay palagilang siya nasa aking tabi
maaring wala na siya sa mundo ngunit nandito padin siya sa puso ko,ang isang kaibigan kahit taon o dekada ang lumipas ay mananatili na kaibigan
ako na ngayon ay isang vet,napili ko itong propesyon upang marami ako matulungang na mga hayop,ilang taon na ang nakalpas at hindi hindi ko siya makakalimutan.