Noong ako ay sanggol pa lamang ay pumupunta raw kami sa parke tuwing walang trabaho ang aking magulang. Ang aking papa ay palaging may inaasikaso sa kanilang kumpanya, ang at gayon din sa aking mama
Ang aking unang nakamit
Umalis lang ng panandalian ang aking ama para bumili ng sorbetes at iniwan ako. Hindi ko namalayan na ang tumabi pala saakin na babae ay nakuha na ang aking kuwintas. Nalaman nalang namin ito ng makauwi ng bahay.
Tulong mula sa aking kaibigan
Nang pinayagan na akong lumabas sa bahay namin, nagkarooon ako ng oras para makapaglaro kasama ang ibang bata sa eskinita, mga larong habul-habulan, tagu-taguan, tumbang preso at agawan base.
Ala-ala ng aking lola
Nang makapasok ako sa paaralan, noong una ay hindi ko ito nagustuhan ngunit sa bandang huli ay naging masaya ako dahil na din may mga aktibidad na nagugustuhan ko at ako ay napapasali, simula noon ay nabibigyan na ako ng mga medalya.
SImula ng lumipat ako ng eskuwelahan ay nahirapan ako makipag halubilo sa iba noong ako ay elementarya, ngunit may isa akong naging malapit na kaibigan at tinulungan niya ako sa pag-aadjust sa bago kong eskuwela.
Taong 2015 ay ng mabalitaan namin ng aking magulang na namatay ang aking lola dahil sa atake sa pus, kaya naman kami ay umuwi pa sa probinsya upang lamayan ang labi niya.