Een van de populairste vormen van literaire fictie, de Bildungsroman, legt de essentie vast van de morele en psychologische groei, volwassenheid en het begrip van de wereld om hen heen. Veel van de bekendste romans ooit geschreven zijn in zekere zin Bildungsromans. Een Bildungsroman is in de kern een verhaal over het ontwikkelingsproces van een personage, met name vanaf de kindertijd; het wordt dan ook vaak een coming-of-age roman genoemd. Deze romans gaan meestal over de vormende jaren van een hoofdpersoon of jonge protagonist, of over hun spirituele groei en ontwikkeling. Hier zijn enkele voorbeelden van bildungsromans die veel studenten kennen:
Er zijn veel romans die in de categorie Bildungsroman vallen en die voor veel studenten bekend zullen klinken:
De bildungsroman is een specifiek genre dat zich richt op de psychologische en morele groei van een protagonist, van kindertijd tot volwassenheid, en de persoonlijke evolutie van jeugd tot volwassenheid belicht. Het Duitse woord bildungsroman is ontstaan in het 18e-eeuwse Duitsland, met Goethes roman Wilhelm Meisters Leerlingschap, vaak aangehaald als het eerste belangrijke voorbeeld van een bildungsroman. Vanaf zijn vroege ontwikkeling in de Duitse literatuur verspreidde de bildungsroman zich internationaal in de 19e eeuw en gaf het genre van de coming-of-age roman vorm toen het zich over Europa en daarbuiten verspreidde. Tegenwoordig is de typische bildungsroman nog steeds een populaire vertelvorm, die de universele ervaring van opgroeien vastlegt door middel van de symbolische weergave van de zoektocht van de protagonist naar identiteit en plaats in de wereld.
De definitie van een bildungsroman verwijst naar een literair genre dat zich richt op de psychologische en morele groei van een protagonist van jong tot oud. Er zijn verschillende bepalende kenmerken die het klassieke voorbeeld van de bildungsroman illustreren.
Terwijl een bildungsroman in het begin voornamelijk mannelijke protagonisten op een stereotiepe heldenreis liet zien, laten hedendaagse interpretaties meer diverse perspectieven zien. Postmoderne en feministische bildungsromans kunnen zich richten op minderheden, vrouwen of andere gemarginaliseerde groepen met niet-traditionele coming-of-age-verhalen. Variaties zoals de kunstlerroman, of 'kunstenaarsroman', richten zich specifiek op de groei van een kunstenaar naar volwassenheid. Bildungsromans zijn ook uitgebreid van romans naar media zoals film, tv en graphic novels.
Het genre blijft zich ontwikkelen en zichzelf vernieuwen in verschillende culturele contexten. Zo onderzoeken postkoloniale bildungsromans kwesties als ras, taal en botsende culturen terwijl de protagonisten op zoek gaan naar hun identiteit. De reis van de protagonist naar volwassenheid kan bestaan uit het verzoenen van zijn erfgoed met nieuwe omgevingen.
De bildungsroman en coming-of-age-genres vertonen overeenkomsten, maar hebben ook verschillen. Hoewel beide zich richten op de overgang van een personage naar volwassenheid, benadrukken bildungsromans de innerlijke ontwikkeling van de hoofdpersoon in plaats van externe gebeurtenissen. Coming-of-age-verhalen hebben een bredere reikwijdte en kunnen relaties of maatschappelijke kwesties verkennen.
Gemeenschappelijke kenmerken van de bildungsroman zijn onder meer een zoektocht naar identiteit, thema's die tot rijping leiden, jeugdige protagonisten en symbolische/metaforische reizen. Protagonisten worden gevormd door hun relaties, omgeving en maatschappelijke instellingen. De structuur volgt een protagonist over het algemeen van zijn kindertijd tot aan zijn volwassenheid in vier hoofdfasen die zijn psychologische en morele groei markeren.
Voorbeelden van Bildungsromans variëren van 19e-eeuwse klassiekers zoals Great Expectations tot meer eigentijdse werken zoals The Perks of Being a Wallflower, die de evolutie van het genre laten zien. Voorbeelden van Bildungsromans omvatten ook memoires en semi-autobiografische romans die de eigen ervaringen van de auteur tijdens zijn jeugd beschrijven.
De vier fasen van de bildungsroman zijn de roeping, de leertijd, de volwassenheid en de acceptatie/remedie. Elk stadium markeert een cruciaal punt in de ontwikkeling van de hoofdpersoon.
Net als "De Roep" in de Heroïsche Reis spoort de roep het personage aan tot zijn of haar reis naar spirituele of psychologische groei. Het personage is vaak ergens ongelukkig mee in zijn of haar huidige leven en dwingt hem of haar om elders in de wereld naar antwoorden te zoeken.
De Leertijd is het groeiproces dat het personage doormaakt om volwassen te worden en morele verandering te bereiken. Deze fase wordt de Leertijd genoemd, omdat het personage een opleiding moet volgen die verder gaat dan zijn of haar oorsprong om zijn of haar plek in de maatschappij te leren kennen en te beheersen.
Volwassenheid bereik je niet zomaar; het is een lang en moeizaam proces, met veel fouten, beproevingen en interne obstakels die het personage moet overwinnen om uiteindelijk volwassen te worden. Ze gaan weg met een hernieuwd zelfbeeld en weten dat ze nu andere mensen zijn.
In deze fase keert het personage doorgaans terug naar zijn of haar geboorteplaats en gebruikt het zijn of haar nieuwe kennis om anderen te helpen. In sommige gevallen keert het personage niet terug naar huis, maar probeert het een situatie of probleem op te lossen met behulp van de wijsheid die het tijdens zijn of haar reis heeft opgedaan.
Leraren kunnen het detailniveau en het aantal benodigde cellen voor projecten aanpassen op basis van de beschikbare lestijd, gedifferentieerde leerlingen en middelen.
Laat leerlingen tijdens het lezen van een Bildungsroman de verschillende elementen van dit type literatuur bijhouden en verwerken in een voorbeeldsjabloon, zoals hieronder. Laat leerlingen niet alleen de scène uitbeelden, maar ook uitleggen hoe deze de kenmerken van de Bildungsroman benadrukt. Het volgende voorbeeld is gemaakt voor Charles Dickens' klassieke Bildungsroman, Great Expectations , en volgt Pips reis naar volwassenheid vanaf zijn bescheiden begin in de smederij.
Hoewel deze les voor meerdere leerjaren gebruikt kan worden, vindt u hieronder voorbeelden van de Common Core-normen voor de leerjaren 9 en 10.
ELA-Literacy.RL.9-10.3: Analyze how complex characters (e.g., those with multiple or conflicting motivations) develop over the course of a text, interact with other characters, and advance the plot or develop the theme
ELA-Literacy.SL.9-10.4: Present information, findings, and supporting evidence clearly, concisely, and logically such that listeners can follow the line of reasoning and the organization, development, substance, and style are appropriate to purpose, audience, and task
ELA-Literacy.RL.9-10.5: Analyze how an author’s choices concerning how to structure a text, order events within it (e.g., parallel plots), and manipulate time (e.g., pacing, flashbacks) create such effects as mystery, tension, or surprise
(Hiermee start u een gratis proefperiode van 2 weken - geen creditcard nodig)
Bildungsroman-verhalen kunnen leerlingen helpen het proces van opgroeien en volwassen worden te begrijpen, wat een normale ervaring is voor jonge mensen. Deze verhalen kunnen ook belangrijke morele en ethische lessen leren, en studenten aanmoedigen om na te denken over hun eigen persoonlijke groei en ontwikkeling.
Bildungsroman-verhalen onderzoeken vaak thema's die verband houden met identiteit, volwassen worden, onderwijs, sociale normen en verwachtingen, en verlies en verandering. Deze thema's staan centraal in de reis van de hoofdrolspeler naar volwassenheid en zelfontdekking. De hoofdrolspeler kan bijvoorbeeld moeite hebben om zijn eigen identiteit te definiëren en deze te verzoenen met maatschappelijke verwachtingen, of aanzienlijke verliezen of veranderingen ervaren die hem dwingen zich aan te passen en te groeien. Docenten kunnen leerlingen helpen deze thema's te identificeren en te analyseren door hen aan te moedigen verbanden te leggen met hun eigen ervaringen van groei en leren, grafische organisatoren en kleine groepsdiscussies te gebruiken om analyse en interpretatie te vergemakkelijken, gescaffolded analyse-activiteiten aan te bieden en verkenning van meerdere perspectieven en contexten. Door zich met deze thema's bezig te houden, kunnen studenten een beter begrip krijgen van het bildungsroman-genre en het complexe proces van opgroeien en volwassen worden.
Om onwillige lezers te betrekken bij bildungsroman-verhalen, kunnen docenten leerlingen een verhaal laten kiezen dat aansluit bij hun interesses, of multimediabronnen gebruiken, zoals verfilmingen of audioboeken. Discussies in kleine groepen, een veilige klasomgeving en formatieve beoordelingen kunnen deelname van alle studenten stimuleren. Praktische en creatieve activiteiten kunnen ook studenten aanspreken die moeite hebben met traditionele vormen van analyse. Deze strategieën creëren een inclusieve en boeiende leeromgeving die alle studenten ondersteunt bij hun verkenning van het bildungsroman-genre.