Po odkryciu jego grobu pod parkingiem w Anglii w 2012 roku wielu historyków ponownie zainteresowało się jego prawdziwą historią. Niektórzy sugerują, że Ryszard III został niesprawiedliwie zdemonizowany, aby przedstawić rodzinę Tudorów (w szczególności Elżbietę I, panującą królową Anglii w czasach pisania Szekspira) jako zbawicieli Anglii. Niezależnie od nowszych spekulacji, Tragedia Ryszarda III pozostaje jedną z najbardziej przerażających opowieści o potencjalnej destrukcji ambicji i dumy człowieka.
Między Domami Lancaster i York toczy się seria wojen domowych o kontrolę nad angielskim tronem. Oba Domy wywodzą się od Edwarda III, Domu Plantagenetów. Ostatecznie Yorkowie wygrywają, a Richard, książę Yorku, ma czterech synów, którzy kontynuują linię: Edwarda IV; Edmund, hrabia Rutland; George, książę Clarence; i Richard, książę Gloucester.
York chce uzurpować sobie tron od króla Henryka VI z rodu Lancaster. Zamiast rozpoczynać wojnę, postanawia pozwolić Henrykowi VI pozostać królem, dopóki wydziedziczy swojego syna Edwarda, księcia Walii, od wstąpienia na tron. Margaret of Anjou, żona Henryka VI, później znana jako „wilczyca Francji”, nie lekceważy tego układu. W poprzedniej sztuce Szekspira Henryk VI, część 3 , Margaret zabija Edmunda, hrabiego Rutland, zanurza chusteczkę we krwi, a następnie dręczy nią swojego ojca Ryszarda, księcia Yorku, zanim zadźga go na śmierć. Edward i Richard biorą odwet, a Edward uzurpuje sobie tron, stając się Edwardem IV.
Edward IV ma kłopoty i nie mogąc sobie z tym poradzić, ucieka z kraju. Król Henryk VI i Edward wciąż żyją i są zamknięci w Tower of London. Zostaje królem do czasu powrotu Edwarda i odzyskania tronu. Podczas gdy Edward wrzuca Henryka z powrotem do Wieży, Margaret wraca do Anglii ze swoją armią, gotowa upewnić się, że Edward, jej syn, zostanie koronowany na króla. W bitwie pod Tewkesbury Edward IV zabija Edwarda, księcia Walii. Oszczędza życie Margaret i zamiast tego więzi ją. Ryszard, książę Gloucester, zabija Henryka VI.
Edward IV i królowa Elżbieta Grey wracają do Londynu i mają syna, Edwarda, nowego księcia Walii. George i Richard przysięgają wierność synowi Edwarda IV, a część 3 Henryka VI kończy się tym, że Edward IV patrzy optymistycznie w przyszłość. Mówi: „Mam nadzieję, że tutaj zaczyna się nasza wieczna radość”.
Richard podejmuje ten tok myślenia na początku Tragedii Ryszarda III słowami „Teraz jest zima naszego niezadowolenia”, który rozpoczyna spisek Richarda, by obalić jego rodzinę w pogoni za tronem.
