Tragedia Juliusza Cezara może wyglądać zarówno jako historia, jak i tragedia. Chociaż niektórzy mogą twierdzić, że jest to jedno i drugie, zazwyczaj jest to klasyfikowane jako tragedia. Historie szekspirowskie zajmują się sprawami z historii Wielkiej Brytanii, podczas gdy akcja Juliusza Cezara rozgrywa się w Rzymie.
Sztuka zaczyna się od zwycięstwa Cezara nad Pompejuszem, byłym sojusznikiem i potężnym Rzymianinem. Kasjusz, senator, zaczyna się bać władzy i prestiżu, jakie zdobył Cezar, i przekonuje Brutusa, bliskiego przyjaciela i sojusznika Cezara, by zwrócił się przeciwko Cezarowi. Kasjusz wykorzystuje patriotyzm Brutusa, aby wzmocnić obawy przed potencjalną tyranią Cezara, jeśli zostanie koronowany na króla.
Obawiając się, że Rzym straci demokrację pod rządami Cezara, Brutus zgadza się zabić swojego przyjaciela w imieniu Rzymu. „Nie chodzi o to, że mniej kocham Cezara, ale o to, że bardziej kocham Rzym”. (Akt 3 Scena 2) Spiskując z innymi senatorami, Brutus i Kasjusz zadźgają Cezara na śmierć Cezara w dniu jego koronacji. Juliusz Cezar słynie z powiedzenia: „Et tu, Brute?” wskazując na jego głębokie poczucie zdrady.
Brutus wykorzystuje stolicę jako forum do obrony swoich działań, ale popełnia jeden tragiczny błąd: pozwala Marc Antony, kolejnemu lojalnemu przyjacielowi Cezara, wygłosić przemówienie pod pretekstem, że Antoniusz okaże poparcie dla spiskowców. Antony używa swojego przemówienia, aby zbić tłum w wściekły tłum, zmuszając spiskowców do ucieczki.
W ostatnim akcie Cassius i Brutus walczą ze sobą. Wraz ze swoimi armiami muszą obronić się przed zamieszaniem, które wywołali. W końcu spiskowcy zostają pokonani w bitwie i popełniają samobójstwo.
Zachęć uczniów do uważnego przeczytania tekstu i podkreślenia wszystkich ważnych punktów, które ich zdaniem odgrywają znaczącą rolę w narracji. Zwróć szczególną uwagę na działania i dialogi postaci, aby dowiedzieć się więcej o ich motywacjach i celach.
Przeanalizuj pochodzenie głównych bohaterów, takie jak ich relacje, wychowanie i osobiste doświadczenia. W szczególności te trzy rzeczy określą przyszłe zachowanie i działania postaci. Uczniowie mogą również skorzystać z map postaci, aby przeanalizować tło postaci.
Poszukaj różnych rodzajów konfliktów obecnych w historii i zbadaj, z jakimi rodzajami konfliktów zmaga się każda postać, co ostatecznie doprowadzi do szczęśliwego lub smutnego zakończenia. Przeanalizuj również przyczynę tych konfliktów, na przykład sprawdź, czy powodem jest sama postać, czy ktoś inny.
Powiąż inspiracje postaci z szerszymi tematami opowieści. W jaki sposób ich potrzeby przyczyniają się do nadrzędnego przesłania? Zrozumienie tych skojarzeń poprawia interpretację. Podstawowy wątek opowieści zdradza również wiele ważnych informacji dotyczących postaci.
Zwróć uwagę na to, co nie jest jednoznacznie wyrażone. Postacie mogą wstrzymać swoje prawdziwe procesy myślowe ze strachu, hańby lub z innych powodów. Tego rodzaju informacje mogą ujawnić kilka ważnych spostrzeżeń.
„Tragedia Juliusza Cezara” to sztuka napisana przez słynnego poetę Williama Szekspira, która opowiada o wydarzeniach, które doprowadziły do zabójstwa Juliusza Cezara, motywach zabicia Cezara i konsekwencjach jego śmierci, a wreszcie o zamieszaniu politycznym w Starożytny Rzym. Ta sztuka to epicka opowieść o zdradzie i konsekwencjach zdrady.
Bohaterem spektaklu jest Juliusz Cezar, potężny i ambitny władca Rzymu, który jest celem spisku napędzanego strachem przed rosnącą władzą i ambicją absolutnej kontroli. Ta fabuła jest dodatkowo skomplikowana przez obecność kilku innych postaci, takich jak Brutus i Kasjusz, a także Marek Antoniusz i Oktawiusz. Te postacie są niezbędne do rozwoju sztuki i jej tematów.