Świtezianka-Gabrysia Kurkiewicz 7B
Storyboard Text
- Jakiż to chłopiec piękny i młody? Jaka to obok dziewica? Brzegami sinej Świtezi wody, idą przy świetle księżyca.
- Powiedz mi, piękna, luba dziewczyno, Na co nam te tajemnice. Jaką przybiegłaś do mnie drożną? Gdzie dom twój, gdzie są rodzice?
- Chateczka moja stąd niedaleka, pośrodku gęstej leszczyny; Jest tam dostatkiem owoców, mleka, Jest tam dostatkiem źwierzyny.
- Chłopiec przyklęknął, chwycił w dłoń piasku, Piekielnie wzywał potęgi, Klął się przy świętym księżycu blasku, Lecz czy dochowa przysięgi?
- Więcej się waszej obłudy boję, Niż w zmienne ufam zapały, Może bym prośby przyjęła twoje, Ale czy będziesz mnie stały?
- To mówiąc, dziewka więcej nie czeka, Wieniec włożyła na skronie, I pożegnawszy strzelca z daleka, Na zwykłe uchodzi błonie.
- Dochowaj, strzelcze, to co moja rada: Bo kto przysięgę naruszy, Ach, biada jemu, za życia biada! I biada jego złej duszy!
- Podbiega strzelec i staje w biegu, i chciałby skoczyć, i nie chce; Wtem modra fala, prysnąwszy z brzegu, z lekka mu w stopy załechce. I tak go łechce, tak go znęca, tak się w nim serce rozpływa , jak gdy tajemnie rękę młodzieńca ściśnie kochanka wstydliwa.
- Chłopcze mój piękny, chłopcze mój młody- Po co wokoło Świteziu wody błądzisz przy świetle księżyca? Po co żałujesz dzikiej wietrznicy, która cię zwabia w te knieje: Zawraca głowę, rzuca w tęsknicy i może jeszcze się śmieje? Daj się namówić czułym wyrazem, porzuć wzdychania i żale., do mnie tu, do mnie, tu będziem razem po wodnym pląsać krysztale.
- Zapomniał strzelec o swej dziewczynie. Przysięgą pogardził świętą, Na zgubę oślep bieży głębinie, Nową zwabiony ponętą.
- Słyszy to strzelec, błędny krok niesie, błędnymi rzuca oczyma; A wicher szumi po gęstym lesie, woda się burzy i wzdyma. Ona po srebrnym pląsa jeziorze, on pod tym jęczy modrzewiem. Kto jest młodzieniec?- strzelcem był w borze. A kto dziewczyna?- ja nie wiem.
Over 30 Million Storyboards Created
No Downloads, No Credit Card, and No Login Needed to Try!
