Unknown Story
Storyboard Text
- Άκουσέ με, αργυρότοξε, της Χρύσης και της θείαςΚίλλας προστάτη, κύριε στην Τένεδο, Σμινθέα, εάν σου έκτισα ναόν να χαίρεται η καρδιά σου, εάν ποτέ σου έκαψα μεριά καλοθρεμμέναταύρων κι ερίφων, τούτον μου τον πόθον τελείωσέ μου·τα βέλη σου στους Δαναούς τα δάκρυά μου ας πλερώσουν». Ευχήθη και ως τον άκουσεν ο Φοίβος ο απόλλων,κατέβη από τες κορυφές του ολύμπου θυμωμένος, με τόξον και μ’ ολόκλειστην φαρέτραν εις τους ώμους. Εβρόντησαν επάνω του τα βέλη ως εκινήθηο χολωμένος και όμοιαζε την νύκτα, ως προχωρούσε.Των πλοίων κάθισε άντικρυ και απόλυσε το βέλοςκαι αχός εβγήκε τρομερός απ’ τ’ ασημένιο τόξο· και αφού τους σκύλους έπληξε και τα μουλάρια πρώτα,εις τους ανθρώπους έριχνε τα πικροφόρ’ ακόντιααδιάκοπα· και των νεκρών παντού πυρές εκαίαν.
- Μη σ’ απαντήσω, γέροντα, σιμά στα κοίλα πλοίαή τώρα εδώ ν’ αργοπορείς ή πάλιν να γυρίσεις,και μη θαρρεύεις στου θεού το σκήπτρο και το στέμμα.Αυτήν δεν θ’ απολύσω εγώ· το γήρας θα την έβρει στο Άργος μες στο σπίτι μου μακράν απ’ την πατρίδανα υφαίνει αυτού και σύντροφον της κλίνης να την έχω.Μη μ’ ερεθίζεις, σύρ’ ευθύς, αν θέλεις να μην πάθεις
- Άκουσέ με, αργυρότοξε, της Χρύσης και της θείαςΚίλλας προστάτη, κύριε στην Τένεδο, Σμινθέα,
- Ω γενναιόκαρδοι αχαιοί, ω βασιλείς ατρείδες,του ολύμπου ας κάμουν οι θεοί, την πόλιν του Πριάμου αφού πορθήσετ’ ευτυχείς να πάτε στην πατρίδα·αλλ’ αποδώσετε σ’ εμέ την ποθητήν μου κόρην, δεχθείτε αυτά τα λύτρα της, αν τον υιόν του Δίατον μακροβόλον τοξευτήν Απόλλωνα ευλαβείσθε
Over 30 Million Storyboards Created