Noong una panahon ang Mindanao ay pinapalibotan ng tubig at wala kang ibang makikita dito kundi puro mga bundok lamang.
Maraming tao ang nakatira sa lahat ng mga matataas na lupaing ito. Sa loob ng maraming taon ang mga tao ay umunlad at namuhay ng mapayapa at panatag.
Biglang lumitaw sa lupa ang apat na nakakakilabot na mga halimaw, na sa maikling panahon ay kinakain ang bawat tao na makikita nila.
sa pamamagitan ng punong ito, dito ko malalaman ang iyong kapalaran. Kung ito ay mamamatay, ito ay mamamatay din. Ngunit kung ikaw ay mabubuhay ito ay mabubuhay din .
Si Haring Indarapatra ay puno ng habag, at tinawag niya ang kanyang kapatid na si Sulayman at nakiusap sa kanila na iligtas ang lupain ng Mindanao mula sa mga halimaw.
Hinila niya ang kanyang espada at pinutol-putol ang Kurita.
Pinatay ni Sulayman ang Tarabusaw sa pamamagitan ng kanyang espada.
Ang ibon ay nahulog at namatay sa paa ni Sulayman. Ngunit ang pakpak nito ay bumagsak sa kanya kaya siya ay sumalpok.
At sa wakas ay lumabas ang lahat ng tao sa kanilang mga pinagtataguan at bumalik sa kani-kanilang mga tahanan kung saan sila ay namuhay nang mapayapa at maligaya. Ang dagat ay umurong mula sa lupa at ibinigay ang mababang lupa sa mga tao.