Alexander omnia ad pulchre paravit ut Sabinam sibi in matrimonium duceret. Prope fontem pulchrum, qui in parvo montem ab oppido erat, rogare constituere. Habuit pauces faces incensas inter eos. Deinde is et Sabina videre possunt. Sacculus, in quo erat panis, caseus, et vinum, prope fontem erat. Alexander donum et anulum Sabinae in manibus tenebat.
Intrea Sabina in oppido cum Hettia et filiabus eius et pulchra emblemata spectaverunt, et de tempore cum Alexandro cogitabat.
Eheu, Placetne tibi hoc vestium, Sabina?
Ego tibi emam. Puella pulchra vestam pulchrum habere debet.
Ita vero! Est pulcherrimum!
Gratias tibi ago!
Hettia vestam emit et persuasit Sabinam gerere nunc. Sabina nunc vestam gerit et puellae per forum ambulabant. Sed Hettia mox intellexit id iam noctem esse.
Mirum est!
Sabina, iam nox est. Volo te mecum venire
Quid hoc est?
Sorores Alexandri ad villam reverterunt, dum Hettia Sabinam ducit ad parvum montem ubi Alexander est. Mox, Hettia et Sabina ad montem adverunt.