pamana
Storyboard Text
- SA LUBAK NA DAAN
- HABANG PAPALUBOG ANG ARAW MABILIS NA TUMAKBO SI MIGUEL DALA ANG BIGAS AT GAMOT NG KANIYANG AMANG MAY SAKIT.
- SA BAHAY NILA
- ISANG HAPON NAG USAP ANG KUYA LITO NI MIGUEL AT ANG AMA NITO NA MAY SAKIT...
- "Kaunting panahon na lamang at hindi na tayo magdaranas ng paglulukot ngtiyan at muling manunumbalik ang iyong lakas, Itay."
- "Sana nga anak, harinawa nga."
- SA KANILANG KUBO
- ISANG ARAW, DUMATING ANG MGA SANDATAHANG TAUHAN NI DON...
- RINIG NA RINIG NI MIGUEL ANG MGA BARIL NA PINAPUTOK NG MGA TAUHAN NI DON
- "Hindi kamimakapapayag, ang lupang ito ay sa amin, minana pa ng aking ama sa aming mganinuno. Hindi kami aalis dito, magkakamatayan na tayo".
- Pinalalayas na kayo ni Don, tapos na ang inyong palabas
- MARAHIL GANITO RIN ANG NARAMDAMAN NG KANIYANG KUYA NOON KABA AT GALIT SA DIBDIB. LALO PA'T ANG NATITIRANG PAG-ASA NILA NA KAPIRASONG LUPA NA PAG AARI NG KANIYANG AMA AY INANGKIN NI DON NA ISANG MAYAMAN NA TAO SA KANILANG LUGAR.
- ANG NARARAMDAMAN NI MIGUEL NUNG PINATAY ANG KANIYANG KUYA...
- ANG PANGHIHINGALO NG KANIYANG KUYA AY SIYA RING PAG BAGSAK NG KANIYANG MGA LUHA
- MAY BAHID NA NGITI SA KANILANG MGA MUKHA HABANG SILAY NAG UUSAP SA PARTING ITO.
- TATLONG ARAW NA ANG LUMIPAS MULA NG PAGKALIBING NG KANIYANG KUYA
- PERO WALA PARIN ANG HUSTISIYA. ANG MGA TAONG PUMATAY AY MALAYA PARING NAMUMUHAY SAMANTALANG SILA AY PATULOY NA UMAARAY SA MGA PANG YAYARI
- KITANG KITA NG KANIYANG MGA MATA KUNG PAANO PATAYIN NG MGA TAUHAN NI DON ANG KANIYANG KUYA LITO GAMIT ANG BARIL NA DALA NG MGA ITO.
- AT NA ABUTAN ANG AMANG NANGINGINIG ANG KATAWAN
- "Anak, hindi na ako magtatagal. Wala tayong salapi at ang tanging maipamamana namin ng iyong ay angnatitirang kapirasong lupang ito."
- "Huwag ka sanang mawawalan ng pag-asa, alalahanin mong ang tao aynabubuhay sa daigdig ng pakikibaka. Ang gabi'y hindi mananatiling madilim sapagkatito ay may kinabukasan, at pagbubukang liwayway, magiging maliwanag angkapaligiran."
- ANG TANGING ALAM NIYA LANG SA ORAS NA IYON AY ANG GALIT NA NASA KANIYANG ISIPAN
- HINDI NIYA MAIPALIWANAG ANG KANIYANG MGA NAKITA SA ARAW NA IYON. HINDI NIYA ALAM KUNG ANO ANG KANIYANG GAGAWIN.
- BAWAT DUGONG UMAAGOS AT SAKIT NA NADARAMA NG KANIYANG KUYA LITO AY DAMA NIYA RIN NA PARA BANG ANG KIROT NITO AY DUMADALOY DIN SA KANIYANG KATAWAN.
- DALI DALI SIYANG UMAKYAT SA HAGDANAN NILA
- .....AT SA PARTING ETO NA ALA-ALA ULIT NI MIGUEL ANG GALIT PERO PATULOY PARIN SIYA SA PAG TAKBO AT NAPA HAWAK NG MAS MAHIGPIT SA DALA DALANG BALOT NG BIGAS AT GAMOT.
- .....PERO NAPUTOL ANG PAG ALALANG ITO NG MARATING NA NIYA ANG KANILANG BAHAY
- SA KWENTONG ITO ANG MAHALAGANG PAMANA NA NAKUHA NI MIGUEL AY ANG MGA SALITA AT PAYO NA BINIGAY NG KANIYANG AMA BAGO ITO BAWIAN NG BUHAY..... WAKAS
- "Anak, lagi mong tatandaan na ang nabubuhay ng walang pagtitiis sa daigdig atnagpapagapi sa maling daloy ng takbo ng panahon ay tulad sa isang lupangnakatiwangwang at walang pataba, tubuan man ng halaman, ang dahon ay nalalanta atkung mapilitan namang mamulaklak ay naluluoy ang bunga at bumabagsak sa lupa."
Over 30 Million Storyboards Created