Anak, Ihanda ko na mga kagamitan mo dahil ikaw ay mamamasyal sa kagubatan.
Noong unang panahon ay may nakatira sa malayong bayan ng Bicol at siya ay si Ami. Ngunit si Ami ay madaling makalimot kaya naman wala nag uutos sakaniya o pinapatagong bagay dahil nakakalimutan niya kaagad ito.
Sana maalala ko ito habambuhay! Kung hindi lang sana ako makalilimutin.
Isang Araw, inutusan siya ng kaniyang Ina na pumunta sa kagubatan. Sa ilang saglit pa ay natapos na ang kanyang ina ang pag-aayos at naisipan nitong lagyan ng dalawang bagay.
Alam ko na! Isusulat ko kung ano ang napasyalan at pinagdaanan ko rito upang babasahin ko ito at malala.
Pagkatapos ay nag paalam si Ami at sinimulan na ang pagmamasyal.Marami siyang nakitang magagandang bagay, mga matatayog na puno, hayop, at iba pa. Sa kalagitnaan ng paglalakabay, ay nag salita ito,
Biglang may malakas na hangin ang dumaan na parang sinagot ang kanyang sinabi na kinatuwa niya naman ito.
Kukuha sana sya ng pagkain sa bag nang makita niya ang piraso ng papel at lapis. Sa unang kita niya nito ay nagtaka siya na bakit inilagay ito ng kanyang ina.
Sa kanyang pag-uwi, tinanong siya ng kanyang mga magulang kung kumusta ang kanyang paglalakbay. Kinuha niya ang kanyang isinulat. Binasa niya ito sa harapan nila, matuwa ang mga magulang ni Ami sa kanyang ginawa.