Pamilyang Pilipino, Basta't Sama-Sama Masaya at Puno ng Lakas.
Isang umaga sa kusina, nagkita ang lola, bata, nanay at tatay. Narinig ng lola at ng bata ang pag-ubo ng tatay
Nag-aalala man, hindi na kumibo ang nag-aalang bata sa kanyang mga magulang.
Ayos ka lang ba anak?
ahem ahem
Okay lang po ako.
Oo nga po pala, nais na kayong makausap ng;aking guro.
Nagpunta ang mag-anak sa kanilang kabilang bahay at doon ay di na nakatiis ang anak.
Tatay, Nanay diba dapat magpatingin na si Tatay sa doctor? Nag-aalala po ako sa kanyang kalagayan
Oo nga! Basta nandyan kayo, okay kami ng tatay niyo.
Ha? Ano ka ba anak, wala lang ito.
Napaisip ang nanay at tatay ng problema kaya tinignan nila ang mga gawa ng anak.
Bakit niyo po kami pinatawag?
Alam niyo naman na pong napakamabuti at masayahing bata ng inyong anak. Ngunit napansin ko po na ngayon ay may kakaiba sa kanya
Ha? Ganun ba hayaan ninyo at kakausapin namin siya.
Palagi na siyang malungkot at di natulad ng dati ang kanyang mga gawa sa klase na puno ng sigla.
Nakita ng nanay at tatay ang mga gawa ng kanilang anak. Nakita nila kung paano nakita ng bata ang kanilang pag-ngiti kahit may problema sa pamamagitan ng mga larawang ginawa ng bata.
Pag-uwi, kinausap ng nanay at tatay ang bata.
Talaga po?
Anak, alam naming nag-aalala ka, pero may sikreto kaming sasabihin sa iyo;
Alam mo ba na ang ating pamilya ang aming pinagkukunan ng saya at lakas? Sa tuwing tayo ay magkakasama pakiramdam namin ay lahat ng problema ay nawawala.
Oo, anak. Kaya huwag ka ng mag-alala dahil kapag tayo ay sama-sama walang makapapantay na saya doon at lakas.