ika anim ng umaga habang ako ay papunta ng paaralan sumakay ako ng bus matagal aking byahe dahil malayo ang bahay ko sa aming paaralan
humanap ako ng bakating upuan komportbleng naupo at nagbasa ng libro habang nasa biyahe punuan bus sa ganoong oras
sa pag hinto sa pangalawang bus stop may isang matandang sumakay kahit puno na
at kasagsagan den ng trapik ng mga oras nayun
ako ay naawa sa matanda kaya binigay ko ang aking upuan sa kaniya.pero kahitnako ay nakatayo,itinuloy ko pa rin ang pag basa ng libro
kinuha ko iyon at nag pasalamat sa kaniya.ibinaling kong muli aking atensyon sa librong aking hawak-hawak at akoy nagpaatuloy sa aking pag babasa.
salamat po
maya maya pa ay biglang may kumalabit sa aking kamay na may hawak na libro at aking nakita ang matandang nakangiti habang iniaabot ang isang pirasong mani,
sa pangalawang pag kakataon kinalabit nanaman ako ng matanda para iabot ang isang kapirasong mani at muli ko itong tinanggap at nag pasalamat
salamat po uli
na isip ko masarap din palangngumuya ng mani habang nag babasa ng libro sa loob ng bus paulit-ulit ang pag iisang abot ng mani sa akin ng matanda.
siguro ay nasa isang dosenang mani na ang nakain ko nang umabot na sa babaan ng matanda ang bus
ang nakapagtataka lamang ay wala naman akong nakikitang supot ng mani na hawak niya,pero isinantabi ko na lamang ang isiping ito at patuloy na nagbasa
itinigil ko ang aking pag babasa at nakita kong bago tumayo ang matanda ay dumukot siya sa kaniyang.....