Karakter Versus Samenleving Literair Conflict

Een conflict tussen karakters en de maatschappij doet zich voor wanneer een personage indruist tegen de wetten van hun samenleving, een tirannieke regering of een oneerlijke denkwijze van de gemeenschap. Meestal is de hoofdpersoon een altruïstische of idealistische persoon die onrecht ziet en deze wil corrigeren voor zijn of haar wereld.

Pas dit voorbeeld aan

Maak je Eigen

Pas dit voorbeeld aan

Meer opties

Character vs. Society

De meeste conflicten tussen karakter en maatschappij hebben betrekking op een soort dystopische of tirannieke samenleving die moet worden omvergeworpen of verzwakt om de fundamentele mensenrechten zoals vrijheid van meningsuiting en gedachten te herstellen. De Hunger Games- serie van Suzanne Collins is een perfect voorbeeld van een samenleving die hoop vindt in de rebellie van Katniss Everdeen tegen de status-quo tijdens de Spelen. Hoewel sommige personages erin slagen dit soort conflicten in hun eigen verhalen te overwinnen, zijn velen dat niet; ze brengen echter de fraude, hypocrisie of zwakheden van de heersende machten aan het licht via hun verhalen. Deze discrepantie of zwakte is belangrijk voor de lezer om te zien, meestal om een ​​belangrijk thema of bericht te begrijpen dat de auteur mogelijk probeert te suggereren.

Soms houdt een conflict met een karakter versus een maatschappij zich bezig met een kwestie van sociale rechtvaardigheid of een oneerlijke wet in hun samenleving. Veel moderne Young Adult Fiction-romans gaan over protagonisten die met hedendaagse problemen kampen, zoals genderidentiteit, abortus, homorechten en immigratie. Soms kan een Character vs. Society echter gewoon een personage zijn dat tegen een groepsidee of een groepsattitude spreekt. Een bekend voorbeeld is Atticus in de roman To Kill A Mockingbird van Harper Lee die een oneerlijk rechtssysteem en systeem van vooroordelen aangaat om zijn cliënt, Tom Robinson, een Afrikaans-Amerikaanse man terecht te verdedigen voor de verkrachting van een blanke vrouw in het zuiden. Alabama in de jaren 1930. Hoewel Atticus weet dat hij de zaak zal verliezen, begrijpt hij ook dat de details van het onderzoek van Tom Robinson de mensen van Maycomb een pauze zullen geven, wat een stap in de goede richting is.

Doorgaans probeert de protagonist een oneerlijke wet of een tirannieke regering op te lossen in de hoop de denkwijze van een gemeenschap te veranderen. De protagonist hoopt dat door het herstellen van de orde, of fundamentele mensenrechten, de gemeenschap vrede zal vinden en zal helpen hun wereld te reconstrueren op basis van dit nieuwe begrip. De hoofdrolspeler is niet altijd onberispelijk of perfect, maar ze hebben bijna altijd een hoger moreel kompas dan andere personages in het verhaal, zoals Atticus.

Maak je eigen Storyboard

Probeer het gratis!

Character vs. Society-voorbeelden

In de roman Lord of the Flies van William Golding probeert Ralph de orde te handhaven en te herstellen van een chaotische groep jongens na een vliegtuigcrash op een onbewoond eiland. Jack en zijn bende willen echter niet naar Ralph luisteren, en ze beginnen problemen te krijgen, met als gevolg de dood van Piggy. Ralph staat op tegen de wrede manier om de orde te handhaven die Jack en zijn groep vrienden proberen te vestigen, ondanks het gevaar voor hemzelf. De jongens zetten Ralph aan en jagen hem naar de rand van het strand, waar hij een Britse marineofficier en reddingsteam vindt, die hun beproeving beëindigen.

Winston en Julia strijden tegen de regering van Oceanië en Big Brother in George Orwell's roman 1984 . Terwijl ze uiteindelijk worden overschaduwd door O'Brien en de winkelier Mr. Charrington en hun geesten opnieuw worden geprogrammeerd om Big Brother lief te hebben door marteling en het doorbreken van hun geest, ziet de lezer tegen het einde van de eeuwwisseling de gevaren van een totalitaire samenleving. de roman. De totale controle in spraak, gedachten en levensstijlen uitgeoefend door Oceania op hun burgers is echt beangstigend. Winston's verlies aan deze overheidsmachine aan het einde van de roman is hartverscheurend, maar het is ook een dwingend argument om ervoor te zorgen dat onze samenleving de fundamentele mensenrechten van een persoon beschermt.

Holden Caulfield's stream of consciousness-verhaal in de roman The Catcher in the Rye van JD Salinger onthult twee belangrijke dingen waar hij walg van is in zijn samenleving: het verlies van onschuld van kinderen en van kinderen. Holden's minachting voor valse meisjes, de jongens op zijn voorbereidingsschool en acteurs in films benadrukken dat hij de waarheid hoog waardeert (zelfs als hij soms zichzelf niet kan laten liegen). Hij beschouwt de onschuld van kinderen ook als iets dat moet worden beschermd; hij ziet verandering als een bedreiging voor kinderen en voor zijn eigen gevoel van veiligheid. Hoewel Holden niet van plan is om de wereld om hem heen te veranderen, onthult hij wel de problemen in de wereld, terwijl hij ook de problemen in zichzelf onthult die zijn ingepakt in het verdriet van de dood van zijn broer Allie.

In Alice Walker's roman The Color Purple vindt Celie haar stem en komt ze op tegen haar beledigende echtgenoot Albert als ze elkaar ontmoet en verliefd wordt op Shug Avery, een zangeres. Wanneer ze uiteindelijk Albert verlaat nadat ze ontdekt heeft dat hij al jaren brieven van haar zus Nettie verstopt, ontdekt Celie dat ze een zeer getalenteerde naaister is. Later, wanneer Shug wegrent met een andere man, vindt Celie zichzelf tevreden in haar wereld, in plaats van bang voor haar zoals ze was. Met deze hernieuwde kracht kan ze vrienden maken met Albert en een rustig, vredig leven leiden totdat haar zus terugkeert.

In de hele roman van Th White, The Once and Future King , probeert Merlyn voortdurend Arthur te leren nadenken en een nieuw soort koninkrijk te creëren. Uiteindelijk besluit Arthur dat de manier waarop koningen over hun volk hebben geregeerd, oorlogen voert voor sport of wrok en nooit voor rechts - altijd voor Might - niet de manier is waarop hij in de toekomst over Engeland wil regeren. Hij stelt een riddercode op met de ridders van de ronde tafel en hij stelt een code van burgerlijke wetten vast die recht uit de handen van een individu haalt en deze in de handen van de mensen legt.