Character vs. Character is een extern conflict waarbij twee of meer personages tegen elkaar worden geplaatst in een strijd, letterlijk of figuurlijk. Het resultaat kan volwassenheid en groei tot stand brengen, of een herstel van de vrede in de wereld van de protagonist.
Karakter versus karakter is een van de meest voorkomende conflicten in de literatuur, zowel fictief als niet-fictief. De protagonist van het verhaal moet meestal geconfronteerd worden met een soort uitdaging van een vijand of een troepenmacht, soms in een fysieke strijd en soms in een psychologische strijd. In fysieke veldslagen zien protagonisten de antagonist van het verhaal vaak rechtstreeks onder ogen en verslaan ze met wapens of andere gevechten. Dit is meestal de eenvoudigste vorm van gevechten tussen personages en personages; soms kan het ingewikkelder zijn.
Soms is de strijd tussen karakter en karakter een koninkrijk of een land dat moet vechten tegen een ander koninkrijk of land voor land, vrijheid van onderdrukking of een religieus doel. In andere gevallen kan het conflict voortkomen uit meer psychologische redenen, zoals pesten, intimidatie, sabotage, hebzucht, haat of jaloezie. Er zijn talloze redenen waarom een personage in een verhaal een andere moet verslaan om de orde in hun wereld te herstellen, of om een belangrijke les te leren waaruit ze volwassen worden of groeien.
Een ander soort strijd tussen personages is figuratief. Dit komt meestal voort uit psychologische redenen, maar de strijd wordt niet gestreden door fysiek contact, maar door intelligentie, woorden of een slim plan. Bijvoorbeeld, in William Shakespeares toneelstuk The Tragedy of Romeo and Juliet strijden Juliet en Romeo niet fysiek tegen de al lang bestaande vete van hun familie; in plaats daarvan gaan ze uit van hun liefde voor elkaar door in het geheim te trouwen. Hun hoop is dat de openbaring van hun huwelijk uiteindelijk hun families zal dwingen hun vete op te lossen, en dat is waar ze figuurlijk mee strijden.
Bovendien hoeft een personage in een conflict tussen tekens en personages niet menselijk te zijn; het kan gewoon een ander personage zijn dat kan redeneren in het verhaal. Veel beruchte kwaadaardige monsters hebben bijvoorbeeld gestreden tegen beroemde helden, waaronder de Cyclops in The Odyssey , Grendel in Beowulf , het monster van Dr. Frankenstein, de aliens in The Monsters zijn te wijten aan Maple Street en zelfs de duivel zelf. Veel van deze monsters hebben helden en protagonisten gedwongen om fysiek te vechten, of om te vechten voor datgene waarin ze geloven.In de roman The Hunger Games van Suzanne Collins moet Katniss de Gamemakers en andere personages in de arena te slim af zijn om te overleven. Ze bedenkt ook hoe ze de Spelen kan winnen door te dreigen met de giftige bessen bij Peeta te eten, zodat ze allebei zouden sterven. Hoewel haar fysieke overleving een conflict is, is haar mentale outfits van de Gamemakers en andere tegenstanders ook een figuurlijk conflict.
SE Hinton's roman The Outsiders onthult een conflict tussen karakter en karakter tussen twee bendes op school, de Greasers (de arme kinderen) en de Socs (afkorting voor 'Socials', de rijke kinderen). Ponyboy en Johnny vluchten nadat Johnny een Soc genaamd Bob vermoordt om Ponyboy te beschermen tegen een gewelddadige confrontatie met Bob. Dit incident veroorzaakt spanningen tussen de twee bendes, wat resulteert in een groot gevecht waarin de Greasers winnen.
In William Shakespeare's toneelstuk The Tragedy of Julius Caesar drijft Brutus 'lijdensweg over Caesar's plotselinge opgang naar macht en schijnbaar gevaarlijke ambitie hem ertoe samen te gaan met Cassius en anderen samen te spannen om zijn vriend voor het heil van Rome te doden. Terwijl Brutus Caesar fysiek doodt, was zijn vijand de ambitie van Caesar, in plaats van Caesar als persoon. Dit leidt tot een brutale burgeroorlog tussen de troepen van Brutus en Cassius en de strijdkrachten van Antony en Octavius.
Washington Irving's korte verhaal " The Devil and Tom Walker " laat zien dat Tom een overeenkomst sluit met de duivel in ruil voor een schat die hem een zeer rijke man zal maken. Nadat de vrouw van Tom door de duivel is gedood, besluit Tom een deal met hem te sluiten en wordt hij een rijke woekeraar. Maar naarmate hij ouder wordt, begint hij zich zorgen te maken over de deal die hij met de duivel heeft gesloten: hij tekende zijn ziel weg. Hij heeft geprobeerd zijn deal ongedaan te maken door naar de kerk te gaan en de Bijbel te lezen in een poging de duivel tegen te houden aan zijn einde van de afspraak, maar het is een vruchteloze strijd. Een klop op de deur onthult vele jaren later de duivel, die, naar men zegt, Tom naar de hel heeft gedragen.
In het korte verhaal van Arthur C. Clarke " Als ik U vergeet, Oh de aarde ... ", neemt de vader van Marvin hem mee op een expeditie om de aarde, hun voormalige huis, te zien vanuit hun huidige kolonie op de maan. De aarde is verwoest door een nucleaire oorlog en het is niet veilig om nog terug te keren; het zal waarschijnlijk niet veilig zijn om nog een paar generaties terug te komen. Het conflict in dit verhaal is echter tegen zichzelf en zelfgenoegzaamheid. Elk kind krijgt de wereld te zien waar ze nog niet naar toe kunnen, omdat ze het belang moeten weten van blijven overleven totdat ze kunnen terugkeren. Het zal een strijd van tijd en uithoudingsvermogen zijn, maar uiteindelijk zullen ze hun ballingschap verlaten en naar huis terugkeren.
